Mijn eerste ‘This is Reportage Family’ Story Award

De reden dat ik mijn vak zo mooi vind, is het vastleggen van herinneringen. De momenten die misschien voor nu heel klein lijken, maar die later steeds groter worden. Want de kleine dagelijkse dingen zijn misschien wel waardevoller dat 1 grote gebeurtenis. Nu dat ik wat ouder begin te worden, besef ik steeds meer dat ik een hele mooie jeugd heb gehad op de boerderij van mijn ouders. Als je uit school kwam was er altijd iemand thuis, elke dag ontbijten samen, samen tussen de middag eten en ook ’s avonds zaten we met z’n zessen aan tafel. Op vakantie hoefden we niet, we hadden thuis genoeg leuke dingen te doen. Spelen in de wei, met de dieren spelen of boomhutten bouwen. Van deze tijd heb ik niet heel veel foto’s en ja, stiekem vind ik dat heel erg jammer. Daarom ga ik zo ontzettend graag naar families op de boerderij. Het besef hoe waardevol deze foto’s worden is heel groot.

Een jaar geleden ging ik naar dit meisje en haar familie. Dit meisje, de boerderij, de pop, alle herinneringen van vroeger kwam boven. Zo mooi om dit te zien en nog mooier om dit vast te leggen.

Afgelopen zomer is This is Reportage gestart met een nieuwe wedstrijd, This is Reportage Family. En deze reportage heeft in die eerste ronden een Award gewonnen. Deze reportage betekent al veel voor mij en nu dat deze ook nog gewaardeerd is door collega fotografen maakt mij ontzettend trots!